Het gekanaliseerde beekje de Beerze heeft in sommige trajecten haar kronkelende loop teruggekregen en zo ontstaat er weer een dynamisch water- en ecosysteem. Dit werd duidelijk tijdens het veldbezoek van de Vakvereniging Fysische Geografie (VVFG) op vrijdag 25 september 2020. Samen met Ron Schippers van het Waterschap de Dommel bezochten we nabij Boxtel enkele beektrajecten van de Beerze met verschillende karakteristieken om een indruk te krijgen van de effecten van de beekherstelmaatregelen. De steilranden in de buitenbochten van de beek en de zandige afzettingen in de binnenbochten (pointbars) duiden op toegenomen erosie en sedimentatie. Dit zal vooral plaatsvinden in de winter en het voorjaar wanneer de hoogste afvoeren plaatsvinden. Vooral waar nieuwe meanders zijn aangelegd in het erosiegevoelige dekzand is de meanderwerking duidelijk waarneembaar. Meer stroomopwaarts in het bos- en heidegebied van de Kampina bezochten we een nog relatief natuurlijke, oorspronkelijke loop van de Beerze. De beek lag hier tijdens het veldbezoek half droog en er liggen her en der aangebrachte keien in de bedding maar de kronkelende loop is evident. De mens heeft een belangrijke invloed gehad op de fysieke kenmerken van de Beerze en ook de waterkwaliteit. De natuur heeft ook haar invloed. Zo zien we in het bosgebied vele omgevallen bomen in en langs de bedding van de beek. De veelal forse bomen vormen een obstakel voor het aanstromende water en dit stimuleert de vorming en uitbouw van meanders.
Beek de Beerze krijgt haar natuurlijke loop terug
Geef een reactie
VVFG | Vakvereniging Fysische Geografie 