
‘’Satellietbeelden laten de hele wereld zien en als wij er naar kijken zien we landschappen, steden, rivieren etc. Met traditionele beeldverwerking kunnen we die informatie vaak niet uit de beelden krijgen, maar met Object-Based Image Analysis gaat dat veel beter.’’ Dr Elisabeth Addink gaf hierover op donderdag 4 Oktober een lezing op de Uithof in Utrecht. Elisabeth isonderzoeker aan de Universiteit Utrecht bij het departement Fysische Geografie. Zij focust zich in haar onderzoek onder andere op aardobservatietechnieken en analyseert met behulp van satellietbeelden de kenmerken en patronen van verscheidene landschappen.
Om 17:15 druppelden de eerste bezoekers het VeningMeineszgebouw binnen. De zaal zat bomvol en stoelen uit de naaste zaal waren nodig om iedereen een zitplek te kunnen aanbieden. Het publiek bestond uit een mengelmoes aan studenten, onderzoekers, professionals en overige FG-geïnteresseerden.
Elisabeth heeft eerst kort uitgelegd wat de meerwaarde van het gebruik van Object-Based Image Analysis is ten opzichte van traditionele beeldverwerking, namelijk pixels classificeren op basis van een patroon of vorm waardoor meer informatie beschikbaar is. Om vervolgens aan te geven hoe divers de onderzoeksgebieden zijn waarop OBIA kan worden ingezet, heeft ze twee case-study’s behandeld. Zo hebben we gekeken naar de builenpest in Kazachstan. Daar dragen woestijnratten vlooien met de pestbacterie met zich mee. OBIA leverde de mogelijkheid om de burchten waar deze woestijnratten in huisvesten te kunnen classificeren, waardoor intensief veldonderzoek in de toekomst hopelijk steeds minder nodig is. Daarnaast hebben we oude rivierlopen in de delta van de Ganges bekeken. Het dynamische riviersysteem resulteert in verscheidene landbedekking, maar door de vorm van objecten te bestuderen werd het mogelijk om oude meanderbochten te kunnen opsporen. Twee uiteenlopende voorbeelden die nog maar het tipje van de sluier hebben opgelicht over de mogelijkheden van OBIA.